زمانی که داروها را باهم مصرف می‌کنیم ممکن است داروی دوم اثرات داروی اول را کاهش یا افزایش دهد و یا به طور کامل اثرات مثبت آن را خنثی کند.
محمد سیستانی زاد، استادیار داروسازی دانشگاه شهید بهشتی در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: منظور از تداخل دارویی عوارض ناخواسته‌ای است که از ترکیب و مصرف همزمان دو یا چند دارو ناشی میشود. این عوارض وقتی هریک از داروها به تنهایی مصرف شوند رخ نمی‌دهد.
وقتیکه داروی دوم اضافه میشود روی اثر داروی اول تاثیر منفی می‌گذارد و ممکن است این تاثیر منفی و زیاد یا کم باشد. این استادیار از دانشگاه شهید بهشتی افزود: تداخلات دارویی را می‌توان به دو دستهٔ عمده تقسیم بندی کرد. تداخلاتی در فاز حرکت دارو در بدن اتفاق می‌افتد.
در این تداخلات فرد یک داروی خوراکی را مصرف می‌کند و بعد از جذب و گرفتن اثرات مثبت آن از بدن دفع میشود. مثلا برخی از داروها را نباید با قرص آهن مصرف کرد، چرا که این داروها در روده به هم وصل می‌شوند و از روده دیگر جذب نمی‌شوند; زیرا آهن مانع جذب آن داروها از روده میشود و تداخل ایجاد می‌کند.
وی افزود: تداخل دارویی ممکن است توزیع دارو در بدن باشد، مثلا دارویی توسط کلیه و کبد دفع میشود ولی با اضافه شدن داروی دوم ممکن است باعث کم شدن یا مانع دفع شدن آن دارو شود که اثرات منفی در بیمار ایجاد می‌کند. تداخلات بعدی از لحاظ اثرات دارویی است که دو دارو روی یک قسمت از بدن اثر گذار باشد. مثلا داروهای دیازپام و آنتی هیستامین هردو اثرات خواب آور دارند و اگر این داروها را با هم مصرف کنیم، اثرات خواب آلودگی در بدن چند برابر افزایش پیدا می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: ساده‌ترین راه آن است که در مراجعه به هر پزشکی، به طور دقیق او را از داروهایی که مصرف می‌کنید مطلع سازید و خواندن بروشور داخل بسته بندی داروها نیز گاهی کمک کننده است.