سندروم شانه یخ زده یک بیماری التهابی کپسول مفصلی شانه محسوب می شود و نام دیگر این بیماری کپسولیت چسبنده است. این سندروم بیشتر در سنین میان سالی شایع است و افراد در سنین 20 تا 40 سالگی مستعد ابتلا به آن هستند و خانم ها بیش تر از آقایان دچار آن می شوند.
به گزارش روابط عمومی سازمان تدارکات پزشکی به نقل از pharma news،سندروم شانه یخ زده سه مرحله دارد که در هر یک از این
مراحل، بیمار علائم خاصی را تجربه می کند، البته برخی از متخصصان برای این سندروم
چهار مرحله در نظر می گیرند. به طور کلی این سندروم شامل مراحل درد، التهاب و خشکی
می شود؛ مرحله درد و التهاب حدود 4 تا 9 ماه طول می کشد و حدود 9 تا 12 ماه هم
مرحله خشکی این سندروم محسوب می شود. شانه بیمار در اصطلاح طی این مراحل دچار یخ
زدگی می شود.
مرحله اول سندروم شانه یخ زده، بیمار را با یک درد شدید در ناحیه شانه مواجه می
کند، طوری که درد شدید در شانه حتی در زمان استراحت شبانه هم وجود دارد و بیمار به
دلیل درد از خواب بیدار می شود. مرحله اول سندروم شانه یخ زده با التهاب شدید در
کپسول مفصلی شانه همراه است و کپسول مفصلی تحتانی یا کپسول مفصلی خلفی شانه به شدت
درگیر این عارضه می شوند.
مرحله بعد سندروم زمانی است که شانه دچار یخ زدگی می شود؛ در این مرحله از سندروم
بیمار در حالت استراحت درد ندارد ولی دامنه حرکتی شانه او محدود می شود و نمی
تواند شانه خود را به راحتی تکان بدهد، همچنین هنگام بالاآوردن و چرخش دست در
شانه محدودیت ایجاد می شود و بیمار احساس می کند شانه اش خشک شده است. عضلات شانه
در چنین شرایطی به دلیل عدم تحرک ضعیف می شوند.
مهم ترین درمان در سندروم شانه یخ زده، فیزیوتراپی محسوب می
شود. درمان به طور کلی شامل کنترل درد و التهاب افزایش دامنه حرکتی شانه و تقویت
عضلات است. فیزیوتراپیست به کمک دستگاه هایی که دارد، به کاهش درد کمک می کند.
زمانی که فرد دچار محدودیت حرکتی و احساس درد در شانه می شود، یک سری تمرینات خاص
را باید برای بیمار درنظر گرفت.