یک عارضه شایع بیماری مزمن کلیوی، به‌خصوص در بیماران دیالیزی، کم‌خونی فقرآهن تشخیص داده نشده و درمان نشده است. علت‌های اصلی بیماری مزمن کلیوی در این گروه از بیماران عبارتند از کاهش دریافت آهن، اختلال در جذب روده‌ای آهن موجود در رژیم غذایی، خونریزی، التهاب مزمن و افزایش نیاز بدن به آهن طی درمان با داروهای محرک اریتروپویزیس.
به گزارش روابط عمومی سازمان تدارکات پزشکی به نقل از pharma news دریافت
مکمل‌های وریدی آهن باعث بهبود محدودیت اریتروپویزیس ناشی از کمبود آهن و
پاسخ‌دهی بهتر به داروهای محرک اریتروپویزیس می‌شود و به طور همزمان خطرات
درمان با داروهای محرک اریتروپویزیس را کاهش می‌دهد. دستورالعمل بالینی
برای درمان کم‌خونی ناشی از بیماری مزمن کلیوی عبارت است از تجویز آهن
وریدی.
سازمان
بهداشت جهانی، در تعریف آنمی به هموگلوبین کمتر از 13 گرم در دسی‌لیتر در
مردان و هموگلوبین کمتر از 12 گرم در دسی‌لیتر در زنان اشاره کرده است. در
آمریکا، کمبود آهن شایع‌ترین علت آنمی است. کمبود آهن در گلبول‌های قرمز
باعث کاهش اکسیژن‌رسانی بافتی، افزایش برون‌ده قلبی و در صورت درمان نشدن،
گشادی و هایپرتروفی بطن می‌شود. علت‌های اصلی کمبود آهن، افزایش میزان آهن
مورد نیاز بدن، از دست رفتن آهن و اغلب در مورد بیماری مزمن کلیوی، کاهش
ذخایر آهن، کاهش جذب آهن یا بلوک آهن در نتیجه روندهای التهابی است.
آنمی
بیماری مزمن کلیوی ممکن است به دلیل ناکفایتی تولید اریتروپویتین توسط
کلیه بیمار، کم شدن طول عمر گلبول قرمز، کمبود آهن و ویتامین‌ها، خونریزی،
هایپرپاراتیروییدی و التهاب مزمن باشد. همچنین کمبود آهن ممکن است در
بیماران همودیالیزی دریافت‌کننده داروهای محرک اریتروپویزیس، باعث افزایش
نیاز به آهن شود.